Jak wyglądała Kuźnica w latach 30-tych XX wieku? Zamieszczony poniżej opis znalazł się w „Przewodniku po województwie białostockim" dra Mieczysława Orłowicza, wydanego w Białymstoku w 1937 roku. Reprint pochodzi z 2021 roku (Manufaktura Podlaska).
„Kuźnica to miasteczko położone nad rzeczką Łosośną, gdzie trafiają się pstrągi. W 1931 r. było tu 1 428 mieszkańców, w tym katolików 842, żydów 556 i 30 prawosławnych. Przenocować można u Chaima Suchowolańskiego przy ul. Sokólskiej, śniadanie lub kolację zjeść można u Zofii Pawłowskiej przy ul. Nowodzielskiej. Najokazalszym budynkiem powojennym jest szkoła z 1930 r. z drzewa, zbudowana kosztem 24 000 zł. Kościół z 1860 r. Był tu niegdyś klasztor katolickich Bazylianów, których cerkiew zamienili Rosjanie na prawosławną. Targi we czwartki w miesiącach letnich.
Obok wsi Parczowce 6 km na południe stoi oryginalny krzyż przydrożny. Wieś Wołkusz (6 km na południowy zachód) posiada starą kaplicę.
We wsi Klimówka niegdyś był klasztor Dominikanów z kościołem drewnianym z 1686 r. fundacji Adama i Joanny Jaskołdów. W 1832 r. uległ on kasacie. W 1862 r. rozpoczęto budowę kościoła murowanego, który wkrótce potem zamieniono w cerkiew prawosławną. W 1919 r. został zwrócony katolikom , w 1922 r. rozszerzony, w 1929 r. zbudowano nowy kościół murowany”.
opr. (pb)