W połowie lat 30-tych na 3550 mieszkańców Dąbrowy Grodzieńskiej, Żydów było 1500. W 1939 roku, po 17 września mieszkało w Dąbrowie 2350 starozakonnych.
"Zauważyłem, że na stronie zamieszczane bywają stare fotografie Dąbrowy Białostockiej. Przeglądając internet natknąłem się na artykuł zawierający kilka dość rzadkich fotografii miasta sprzed II wojny światowej" - napisał nasz Czytelnik i do maila dołączył linki. Na stronie internetowej www.jewishgen.org zamieszczono krótką opowieść o dawnej "Dubrowie", tak bowiem nazywa się miasto w tekście przywoływane we wspomnieniach jej dawnych, żydowskich obywateli.
O żydowskiej przeszłości Dąbrowy pisze Tomasz Wiśniewski w swojej pracy poświęconej synagogom na Białostocczyźnie ("Bożnice Białostocczyzny", Białystok 1992): "Największe skupisko domów i placów żydowskich znajdowało się wokół głównego rynku, przy Placu Piłsudskiego, w rejonie rzeki Kropiwny i wokół kilku mostów. Żydzi mieszkali także przy Kamińskiej, Sztabińskiej, Suchowolskiej i Szkolnej. W tym też rejonie znajdował się, nieczynny już przed wojną, stary cmentarz (obecnie nieistniejący). Cmentarz nowy znajdował się przy rozwidleniu ulicy Sztabińskiej i Suchowolskiej. Dzielnica żydowska znajdowała się po zachodniej stronie rzeczki. Tu też stały dwie murowane bożnice oraz kilka innych domów modlitwy. Mykwa znajdowała się w północnej części miasta nad rzeką. Ostatni rabini to: do 1932 roku Mosze Gerszon, po nim zaś Chaim Katz".
Na poniższych zdjęciach kolejno: mapa dawnej Dąbrowy, praca w polu, w tle widoczny jest dąbrowski kościół oraz targ koni w Dąbrowie:
(is)