Ptaki te spotkać można na Bagnach Biebrzańskich.
W Europie występują trzy gatunki czeczotek: tundrowa (Acanthis hornemanni), zwyczajna (Acanthis flammea) oraz brązowa (Acanthis cabaret). Taki podział przyjęto m.in. w Polsce, ale ze względu na fakt, że są to gatunki bliźniacze słabo izolowane, wszystkie one często między sobą hybrydyzują. Na szczęście istnieje szereg cech, które pozwalają je od siebie odróżnić, tym niemniej sztuka do łatwych nie należy. Pierwsza z nich spotykana jest w Polsce rzadko, na przelotach. Co roku odnotowuje się tu kilkadziesiąt spotkań. Nielicznie gniazduje u nas czeczotka brązowa, głównie w parkach narodowych: Tatrzańskim i Karkonoskim, ostatnio również w miastach pogórza Sudetów. Jest to gatunek ograniczony zasięgiem wyłącznie do Europy, podczas gdy dwa pozostałe spotka się też w Ameryce Północnej.
Czeczotkę zwyczajną można zobaczyć w Polsce najłatwiej, szczególnie jesienią, na przelotach. Gatunek ten obrał również Polskę jako dogodne miejsce do przezimowania. Wyraźne wahania liczebności w tym czasie związane są przede wszystkim z urodzajem nasion brzozy. Lokalnie można też ptaki te spotkać na rozległych nieużytkach, gdy poszukują nasion chwastów. Co kilka-kilkanaście lat zdarzają się wyjątkowo zmasowane naloty czeczotek, które mają charakter inwazyjny, związane właśnie z dostępnością pokarmu, ale też pogodą, gdy warunki na północy nie gwarantują bezpiecznego przezimowania.
Zwykle czeczotki tworzą stada złożone z kilkudziesięciu osobników lub dołączają do stad czyży. W okresie nalotów notowano w Polsce grupy liczące po kilka tysięcy osobników. Odzywają się bardzo często w locie, twardym „czetczet”.
Beata Głębocka, biebrza.org.pl
opr. (pb)
Zdjęcia - Grzegorz Grygoruk, biebrza.org.pl: