Klecanka (Polistes) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Prowadzi skryty tryb życia. Preferuje otwarte, suche oraz nasłonecznione miejsca.
Wiosną samica „kleci” charakterystyczne gniazdo w postaci pojedynczego otwierającego się lekko ku dołowi plastra, złożonego z sześciokątnych komórek. Gniazdo tworzone jest on z tzw. masy papierowej, czyli przeżutych i zmieszanych ze śliną drobin drewna. Pergaminowe lokum przyczepiane jest do podłoża (najczęściej łodygi, kamienia, pod okapem dachu) za pomocą charakterystycznej „stopki”.
Wiosną samica królowa wszystkie czynności wykonuje samodzielnie: buduje gniazdo, składa jaja oraz zdobywa pokarm, by wykarmić larwy. W miarę rozrastania się gniazda i kolonii pojawiają się robotnice, które przejmują większość obowiązków królowej, a ta od tej chwili zajmuje się już głównie składaniem jaj i powiększaniem rodziny. Pod koniec lata pojawiają się młode samce, które giną zaraz po zapłodnieniu młodych królowych. Młode królowe zimują ukryte w zakamarkach, by wiosną dać początek nowym rodzinom.
Regulacja temperatury w otwartych gniazdach jest utrudniona, jednak klecanki mają na to skuteczne rozwiązanie. Gdy jest zbyt gorąco, chłodzą je, przynosząc do wnętrza krople wody, wachlując skrzydłami, powodują parowanie wody a przez to obniżanie temperatury. Z kolei, gdy trzeba je rozgrzać, wprawiają w ruch mięśnie, co powoduje uwalnianie energii cieplnej - czytamy na bialystok.lasy.gov.pl.
opr. (or)
Zdjęcia - bialystok.lasy.gov.pl: