We wrześniu 1794 roku przez Sokółkę przejeżdżał Tadeusz Kościuszko. Ponoć na rynku miasteczka wygłosił płomienną mowę. We wrześniu 1862 roku przez Sokółkę przejechał pierwszy pociąg.
1638 r. Sokółka zostaje oprawą królowej Cecylii Renaty, żony króla Władysława IV Wazy.
1 września 1657 r. pojawiają się w Sokółce oddziały wojsk moskiewskich w celu rozstrzygnięcia sporu o dzierżawę leśnictwa sokólskiego. 29 września Moskale opuścili miasteczko (o inkursji moskiewskiej pisaliśmy w tekście Moskal Litwę splądrował złamawszy mir wieczny [FOTO]).
1794 r. stacjonuje w Sokółce i okolicach 2. Regiment Ziemi Litewskiej w sile około 700 żołnierzy.
28 września 1794 r. przybył do Sokółki Tadeusz Kościuszko będąc w drodze do Grodna. Towarzyszył mu Julian Ursyn Niemcewicz. Kościuszko wizytował chorągiew tatarską. Wójtem sokólskim był wtedy Józef Michaelis. "Po obiedzie i krótkiej konferencji (w Grodnie) już nie tą co wprzód drogą, lecz manowcami dnia 30 września puściliśmy się na powrót. W bok Sokółki zastaliśmy kilka chorągwi Tatarów, które Kościuszko obejrzał" - wspominał Niemcewicz ("Pamiętniki czasów moich", Warszawa 1957 r.).
14 września 1803 r. pożar zniszczył część miasta i przedmieścia; spłonęło 14 domów.
1855 r. pobór rekrutów do wojska carskiego; z powiatu sokólskiego zabrano 679 osób.
18 września 1862 r. pierwszy pociąg przejeżdża po drodze żelaznej Warszawa – Sankt Petersburg. Koszt budowy trasy wynosił 104 000 rubli za wiorstę (= 1,09 km).
1867 r. w Sokółce mieszka 3814 ludzi, jest 458 domów w tym 14 murowanych, dwie ulice główne: Białostocka i Grodzieńska oraz sześć bocznych: Dworcowa, Zabrodzie, Kościelna, Kraśniańska, Kryńska, Marjańska.
1900 r. oddano do użytku wielką bożnicę murowaną. Na początku lat 50-tych budynek został zburzony. Na jego fundamentach wybudowano gmach Liceum Pedagogicznego. Dziś jest to Zespół Szkół Integracyjnych.
1914 r. stacja Sokółka posiada budynek dworcowy, osiem torów postojowych, trzy rampy o długości 331 m, pompy, obrotnicę, parowozownię na 12 stanowisk.
18-25 września 1920 r. bitwa z bolszewikami w rejonie Poniatowicze-Zaśpicze (bitwa niemeńska); dowódcą 21 Dywizji górskiej, stacjonującej m.in. w Sokółce, biorącej udział w walkach był gen. bryg. Andrzej Galica; dywizja wchodziła w skład II Armii WP dowodzonej przez gen. Edwarda Rydza-Śmigłego.
28 września 1920 r. marszałek Józef Piłsudski przez kilka godzin przebywał w Sokółce. W późniejszym okresie swego życia szereg razy przejeżdżał przez miasto udając się do Wilna, Grodna lub Druskiennik; jego samochód tankował paliwo w stacji benzynowej znajdującej się na Placu Kościuszki.
18 września 1922 r. uchwalono utworzenie lecznicy weterynaryjnej.
1930 r. miasto liczyło 6068 mieszkańców, z tego ok. 50 proc. stanowili Żydzi; w Sokółce było: 25 zakładów przemysłowych, 14 zakładów usługowych, 121 rzemieślniczych, 190 handlowych.
6 września 1939 r. samolot niemiecki zaatakował stację kolejową w Sokółce. Zginęło kilku żołnierzy polskich (o przebiegu kampanii wrześniowej na Sokólszczyźnie pisaliśmy w tekście Wyszli Niemcy, weszli Sowieci. Wojna 1939 roku na Sokólszczyźnie [FOTO]).
17 września 1939 r. oddziały hitlerowskie weszły do miasta.
20 września 1939 r. do Sokółki weszły oddziały Armii Czerwonej.
Wrzesień 1939 r. bolszewicy rozstrzelali trzech młodych policjantów, do mordu doszło w lasku Zygmunta Grasewicza, kol. Bogusze.
Wrzesień 1943 r. na tzw. starej plebanii utworzono obóz internowanych żołnierzy włoskich (istniał do marca 1944 r.).
1 września 1944 r. przywrócono kursowanie pociągów na trasie Sokółka- Białystok.
Wrzesień 1945 r. powstała Średnia Szkoła Zawodowa przy ul. Fabrycznej.
(mab)