W 1897 roku przeprowadzono pierwszy spis powszechny ludności Imperium Rosyjskiego. Choć było to zadanie niełatwe i wiadomo jak to bywa ze spisami, ten wciąż jest wyjątkowo dobrze oceniany przez historyków. Być może w owym czasie w różnych regionach Imperium poczucie tożsamości narodowej było słabe, bądź w ogóle go nie było, a w spisie zaznaczano po prostu język domowy zamiast narodowości.
Sokólszczyzna była domem wielu kultur. W mieście zaś oprócz carskich urzędników stacjonowało także wojsko, w którym służyli ludzie z różnych części ówczesnej Rosji. W związku z tym, obraz jaki przestawia ten spis, to prawdziwa wieża Babel.
Tak w spisie prezentował się powiat sokólski łącznie z miastem:
białoruski: 92 645 osób (większość ankietowanych odpowiadało, że w domu rozmawia „pa prostu”),
żydowski: 13 477 osób
wielkoruski (rosyjski): 1 973 osoby
polski: 1 273 osoby
małoruski (ukraiński): 477 osób
czuwaski 352 osoby
litewski: 74 osoby
tatarski: 38 osób
cygański: 13 osób
łotewski: 10 osób
bułgarski: 6 osób
fiński: 4 osoby
żmudzki: 2 osoby
ormiański: 2 osoby
miszarski (dialekt tatarskiego z Tatarstanu): 1 osoba.
A tak prezentowało się samo miasto:
żydowski: 2 848
wielkoruski: 1 645
białoruski: 1 536
polski: 633
małoruski: 471
czuwaski: 352
niemiecki: 51
tatarski: 34
litewski: 4
fiński: 4
bułgarski: 4
łotewski: 1
Cygański: 1.
(edh)