REKLAMA

 

TEMAT: ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE

ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE 2012/01/24 20:03 #698

  • GAD
  • GAD Avatar
  • Offline
  • Świeżak
  • Posty: 4
  • Thank you received: 5
  • Oklaski: 2
Bogdanow Aleksander 1873 - 1928
Wątpliwe, czy komuś z dzisiejszych mieszkańców Sokółki mówi coś nazwisko ich byłego ziomka Aleksandra Bogdanowa. Po pierwsze to nie jego prawdziwe nazwisko, a po drugie - swoją wielką sławę zyskał nie w Polsce lecz w Rosji. Zarówno jeszcze w tej carskiej, jak i w Bolszewickiej. Był ekonomistą, lekarzem, filozofem i politykiem. Najpierw współpracownikiem Lenina, a potem jego wrogiem. Zmarł jako ofiara przeprowadzonego na sobie eksperymentu medycznego. Aleksander Aleksandrowicz Bogdanow (prawdziwe nazwisko Malinowski) urodził się 10 sierpnia 1873 roku w Sokółce, w guberni grodzieńskiej, w rodzinie nauczyciela. Tak zdawkowo opisują jego pochodzenie rosyjskie encyklopedie. Wkrótce z Sokółki trafia aż do Tuły. Chociaż miejscowe gimnazjum klasyczne ukończył ze złotym medalem, to wspominał je potem tak: ,,Złośliwe i tępe kierownictwo nauczyło mnie bać się i ninawidzieć sprawujących władzę i odrzucać autorytety". Nic dziwnego więc, że chociaż w 1892 roku dostaje się na wydział nauk ścisłych Uniwersytetu Moskiewskiego, to już dwa lata później zostaje zeń skreślony. Oczywiście za uczestnictwo w nielegalnych organizacjach. Przy okazji zostaje aresztowany i zesłany ... znów do Tuły. Podczas zsyłki coraz bardziej angażuje się w ruch robotniczy. Prowadzi zajęcia i uczestniczy w robotniczych kółkach. Na podstawie tych doświadczeń, już jako student wydziału medycyny w Charkowie publikuje pracę ,,Krótki kurs nauki o ekonomii" (1897) - To znakomite zjawisko w naszej literaturze ekonomicznej - zrecenzował ją sam Lenin. W 1899 r. ukończył fakultet i napisał kolejną pracę ,,Podstawowe elementy poglądów historycznych na naturę". W tymże roku znów został aresztowany - już jako zadeklarowany socjaldemokrata - i ponownie zesłany. Tym razem do Wołogdy. W 1903 r. zadeklarował się jako bolszewik, wkrótce trafił nawet do Komitetu Centralnego partii Lenina. Jednak już cztery lata później wystąpił z niej w ogóle. Potem opuścił Rosję. Na emigracji napisał dwie swoje utopijne powieści: ,,Gwiazda Czerwona" i ,,Inżynier Menney". Do Rosji powrócił w najgorszym czasie - akurat w 1914 roku, gdy rozpętała się wojna światowa, która niebawem miała zmienić oblicze nie tylko Rosji lecz całej Europy. Po ostatecznym triumfie partii Lenina Bogdanow oficjalnie nie poparł nowej władzy, jednak również jej nie potępił. Ostatecznie skończył z polityką, zajął się filozofią, literaturą i medycyną. Nowe władze okazały mu szacunek. Pozwoliły mu publikować i pracować w piśmie ,,Kultura Proletariacka" i wykładać w Akademii Komunistycznej. Największą sławę pozostawił po sobie jednak jako uczony -medyk. W 1926 roku stworzył pierwszy na świecie Państwowy Instytut Naukowy Przetaczania Krwi. Będąc jego szefem przeprowadził na sobie ryzykowny eksperyment. Niestety nieudany. Aleksander Bogdanow zmarł 7 kwietnia 1928 r. w Moskwie. Tam został też pochowany.
Administrator wyłączył możliwość publicznego pisania postów.
Za tę wiadomość podziękował(a): Sokółczanin

Odp: ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE 2012/05/20 13:22 #1298

  • GAD
  • GAD Avatar
  • Offline
  • Świeżak
  • Posty: 4
  • Thank you received: 5
  • Oklaski: 2
OLIMPIJCZYK Z ZIEMI SOKÓLSKIEJ

TRĘBICKI HENRYK 1940-1996

Urodził się 22 października 1940 w Janowszczyźnie w powiecie sokólskim, zm. 8 czerwca 1996 w Warszawie) - polski sztangista, medalista olimpijski i mistrzostw świata, sierota (rodzice zginęli w czasie wojny na Syberii). Wychowywał się w Ostrowii Mazowieckiej (Dom Dziecka, ciotka p. Ciepielewiczowa). Ciężarowiec (159 cm, 56 kg) członek "drużyny marzeń" polskiej sztangi.

Największe sukcesy osiągnął w wadze koguciej (do 56 kg). Trzykrotnie startował w niej na olimpiadach. W Tokio 1964 był czwarty, w Meksyku 1968 zdobył brązowy medal, a w Monachium 1972 zajął ponownie 4. miejsce.

Był trzykrotnym medalistą mistrzostw świata. Oprócz brązowego medalu z 1968 (igrzyska olimpijskie były wówczas także mistrzostwami świata) zdobył srebrny medal w 1971 i brązowy w 1970. Był także brązowym medalistą mistrzostw Europy w 1965 (wszystkie medale w wadze koguciej).

Dwa razy był mistrzem Polski: w 1963 w wadze piórkowej (do 60 kg) i w 1964 w wadze koguciej. Jego rekordy życiowe w trójboju to 380 kg (120+115+145) w wadze piórkowej oraz 367,5 kg (120+107,5+140) w wadze koguciej, był 21-krotnym rekordzistą Polski.

Po zakończeniu kariery był trenerem w LKS Ostrovianka w Ostrowi Mazowieckiej. Zmarł na serce 8 czerwca 1996 r.. Jego nazwą zostały nazwane : ulica w Ostrowi Mazowieckiej, na której znajduje się hala jego imienia.
Administrator wyłączył możliwość publicznego pisania postów.
Za tę wiadomość podziękował(a): Peter Talbot, Sokółczanin

Odp: ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE 2012/09/16 15:34 #1786

  • GAD
  • GAD Avatar
  • Offline
  • Świeżak
  • Posty: 4
  • Thank you received: 5
  • Oklaski: 2
Zbliża się kolejna rocznica bitwy nadniemieńskiej, która była nie mniej ważna niż bitwa warszawska. Jak co roku społeczeństwo Ziemi Sokólskiej w sposób uroczysty zamanifestuje swoją pamięć o wydarzeniach i bohaterach z 1920 roku.

Uważam, że w sposób szczególny w obchodach rocznicy bitwy nadniemeńskiej powinni zasygnalizować sokólscy harcerze, gdyż jednym z tragicznych bohaterów wydarzeń sprzed lat był Władysław Wodniecki, znany jako słynny Druh Bajdała.

Władysław Wodniecki jako podporucznik Wojska Polskiego uczestniczył w walkach na froncie polsko-sowieckim, wchodząc w skład załogi pociągu pancernego "Śmiały". 23 września 1920 został śmiertelnie ranny w Sokółce koło Białegostoku. Zmarłego następnego dnia Wodnieckiego pochowano w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Władysław Wodniecki (ur. 14 września 1898 w Krakowie, zm. 24 września 1920), polski instruktor harcerski, komendant hufca męskiego w Tarnowie, oficer Wojska Polskiego. Pod przydomkiem Druha Bajdały stał się bohaterem znanej pieśni harcerskiej Płonie ognisko i szumią knieje. Za sprawą Komisji Historycznej Chorągwi Krakowskiej Związku Harcerstwa Polskiego na grobie na cmentarzu Rakowickim umieszczono krzyż harcerski.
Administrator wyłączył możliwość publicznego pisania postów.
Za tę wiadomość podziękował(a): Peter Talbot, Sokółczanin

Odp: ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE 2012/10/04 23:35 #1855

  • siVY
  • siVY Avatar
  • Offline
  • Świeżak
  • Posty: 6
  • Thank you received: 2
  • Oklaski: -2
...sokółczanie...
Administrator wyłączył możliwość publicznego pisania postów.
Za tę wiadomość podziękował(a): Peter Talbot

Odp: ZNANI-NIEZNANI SOKÓLSZCZANIE 2012/11/26 19:08 #2036

  • GAD
  • GAD Avatar
  • Offline
  • Świeżak
  • Posty: 4
  • Thank you received: 5
  • Oklaski: 2
LUDWIK ADAM DMUSZEWSKI (ur. 24 grudnia 1777 w SOKÓŁCE, zm. 9 grudnia 1847 w Warszawie)

polski aktor, reżyser teatralny, dyrektor Teatru Narodowego, dramatopisarz, dziennikarz, wydawca. Istotna postać dawnej Warszawy, wolnomularz.

Uczył się w warszawskich szkołach pijarskich i bazylianów w Żyrowicach. ”Pod koniec 1799 przyjechał do Warszawy (miał zamiar przedostać się do Legionów J.H. Dąbrowskiego): za namową Wojciecha Bogusławskiego postanowił zostać aktorem i wstąpił do zespołu Teatru Narodowego. Debiutował 15 czerwca 1800 w komedii Dwóch w jednym. W Teatrze Narodowym działał odtąd do końca życia. Od 1827 jako jego dyrektor. Wykładał także w Szkole Dramatycznej.
Od 1822 wydawał Kurier Warszawski, który kupił w 1821 od Bruna Kicińskiego. Pochowany na Powązkach.

Publikacje
• 1802 - Aktorowie na Elizejskich Polach
• 1804 - Siedem razy jeden
• 1807 - Okopy na Pradze
• 1808 - Dykcjonarzyk teatralny (wraz z Żółkowskim)
• 1814 - Szkoda wąsów
• 1819 - Filacki, udany ojciec, i Jan Grudczyński, starosta rawski
• 1821 - Słomiany człowiek
• 1821/23 - Dzieła dramatyczne
Administrator wyłączył możliwość publicznego pisania postów.
Time to create page: 0.067 seconds

REKLAMA

 

Facebook

Instagram