Wiktor Tołkin to rzeźbiarz słynny na cały świat. Jest przygotowana uchwała w sprawie wystawienia mu pomnika w parku w Szudziałowie. Czekam na zgodę Rady Gminy - mówi Mariusz Czaban, wójt Szudziałowa. Sprawa monumentu ma być jednym z punktów obrad na najbliższej sesji Rady Gminy, zaplanowanej na 27 czerwca.
- Pomysł na postawienie pomnika wziął się z prasy. Usłyszałem o rzeźbiarzu w grudniu ubiegłego roku. Gazety z Pomorza opisywały życie Wiktora Tołkina, który urodził się w Tołkaczach w naszej gminie. Jego rodzina była związana z tą miejscowością. Pradziad był powstańcem styczniowym, ojciec budował ulice i mosty w całej Polsce. Natomiast sam Wiktor Tołkin jest znany ze swoich monumentalnych rzeźb w Majdanku czy Sztutowie. Na mnie to zadziałało, wydaje mi się, że na radnych też powinno - mówi Mariusz Czaban.
Pomnik Wiktora Tołkina miałby stanąć w parku w Szudziałowie. - Tworzyłyby go cztery kamienie i tablica. Głazy już są, projekt płyty także. Jeżeli jednak radni się nie zgodzą na ustawienie pomnika, to rozrzucę kamienie i będę czekał na nową Radę. Zobaczymy. Moim zdaniem to nic wielkiego - wyjaśnia wójt Szudziałowa. - Co ja złego chcę zrobić? Dla kultury też coś się należy. A jak będzie krytyka, samobójstwa przecież nie popełnię - dodaje.
Gdyby radni zgodzili się na realizację pomysłu wójta, pomnik Wiktora Tołkina stanąłby w szudziałowskim parku we wrześniu br.
Jak podaje Wikipedia, Wiktor Tołkin urodził się 21 lutego 1922 roku w Tołkaczach, zmarł zaś 7 maja 2013 roku w Gdańsku. To polski rzeźbiarz i architekt. Na Sokólszczyźnie spędził dzieciństwo. Jego ojciec był konstruktorem. W 1934 roku rodzina wyjechała do Radomia, później znalazła się w Kowlu.
W czasie II wojny światowej Wiktor Tołkin był członkiem Armii Krajowej. Aresztowany przez Gestapo, od 17 listopada 1942 do lutego 1944 roku przebywał w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Został zwolniony dzięki staraniom rodziny, później uczestniczył w powstaniu warszawskim, następnie był więźniem obozu jenieckiego w Sandbostel koło Bremy.
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej (1946-1952) oraz Wydziału Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (1947-1954). Od 1952 roku pracował jako architekt w biurach projektów, po 1963 roku poświęcił się działalności artystycznej. Do końca lat 90. prowadził pracownię rzeźbiarską w Gdańsku. Jest jednym z głównych polskich twórców monumentalnej rzeźby pomnikowej, twórcą martyrologicznych monumentów na terenach byłych niemieckich obozów Stutthof i Majdanek. Prace te są wielkimi kompozycjami o ekspresyjnych kształtach, wkomponowane w całe założenia architektoniczne. Zajmował się też medalierstwem, projektowaniem i wystrojem wnętrz.
Artysta został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku.
(is)